Mario zit in de lappenmand
Door: Petra en Mario
Blijf op de hoogte en volg Mario en Petra
26 Februari 2009 | Vietnam, Hanoi
Zo we zitten dus op een eiland.Vanuit Saigon zijn we hier naar toe gevlogen in een klein propellor-vliegtuigje. Mario kon net niet rechtop staat maar verder was het gaaf.Het is echt een eiland want na het dorp is er geen weg meer alleen rood zand."Moe" van de trip (een uur met de plane) zitten we nu op een hele rustige stek.We hadden graag in een hutje gezeten maar alles is vol. Achteraf horen we dat een hutje hier vaak duurder is en heel erg heet van binnen.Wat erg jammer is is dat we horen dat het hier binnen 5 jaar veranderd. Ze (de vietnammertjes)willen dit eiland in een soort van Phucket veranderen (zeg maar zandvoort), met grote dure hotels en resorts. Echt men moest eens weten hoe relax wij blanken het vinden/willen. Het leven lijkt hier wel te stoppen rond 7 uur s'avonds,dus op naar het strand want we moesten nog wel eten. Buiten op het strand vonden we nog een stek waar we konden eten.Franse frieten en een soort fondeu. Tja echt lekker was het niet en ook nog duur. Bij terugkomst in het hotel spraken we een nederlandse. Zij wist nog wel wat anders. En dat moeten we dus nog ontdekken. Verder genieten we hier echt van de stilte. We verkleuren waar je bij staat. We denken hier een dag of 4 a 5 te verblijven en gaan dan naar de Mekong delta. Internet is hier best slecht want de verbinding valt steeds weg , ( sorry meiden maar we denken wel aan jullie twee), Het mag dan wel gratis zijn maar vervelend is het wel. Niet even msnen ofzo.Ook hier komen we mensen tegen die we al eerder tijdens onze reis hebben gezien.Veel spannends gebeurd er hier niet maar dat geeft ook niet. We gaan nog een dag lopen langs het strand, kan makkelijk het is maar 6 kilometer lang, en met een brommertje weg.Afijn de dag lopen langs het strand ging dus prima. Niet dat we veel meer gezien hebben dan st
rand en zee, maar het was wel lekker. Zo af en toe het water in met hoge
temeraturen is echt geen straf.Het enige nadeel is dat je zoveel terrasjes tegen komt hahaha. S'avonds weer een klein stukje langs het strand om wat te eten. Dat is echt een ervaring apart. Het enige wat je hoort zijn krekels en de zee. Op 22
februari hebben we een brommertje gehuurd om meer van het eiland te zien. Na een landing te hebben gezien van een propellor vliegtuig (echt gaaf, hij vloog zo over je kop) zijn we op pad gegaan om meer te zien. Onderweg zien we echt een jungle,
hebben ook zomaar langs de weg nog wat gedronken. Hier lag een peperkorreloogst te drogen. Vreemde gewaarwoording hoor.Peper zit toch gewoon in een bus.... Weer op pad maar helaas, na het nemen van een helling klapte we om en heeft Mario zijn poot bezeerd. Dit was echt KUT. Peet heeft last van haar kont maar ach die kan wel wat hebben. Mario heeft echt een flinke brandwond op zijn kuit.Tijdens de val is tie met zijn been tegen de uitlaat aan gekomen. Het eerste wat ie zei was: "Als je in de zon loopt kan je vervellen maar dit gaat wel heel erg snel". Ergens onderweg laten we dat behandelen en na drie kwartier zakt de pijn.Een vrouwtje (chef kitchen) gebruikte altijd gekookte kokosnotenolie, om de brand eruit te trekken, dus daar vertrouwen we dan maar op. We hebben veel te danken aan madame kiem. Met haar kokosnotenolie en schoonwater, het voelde al een stuk beter. Na morgen gaan we weer naar het vaste land. Om over de mekong delta richting Cambodia te gaan.Bij tereugkomst in het hotel komt er nog iemand kijken maar dat vinden we nog niet nodig. De volgende dag zitten we weer lekker aan het strand. jeetje man wat is het heet. Zo'n 35 graden en dat is voor Mario echt balen want hij kan het water niet in. Bij terugkomst op de kamer zijn ze van het hotel toch wat vasthoudener dan gister. Dit maal gaat er een creme met slangenolie
op en zie daar, Mario loopt weer als een kievit ( een kleintje dan). We moeten het nu gewoon afwachten en schoonhouden.
Tja zo zien jullie maar weer, ook bij ons kan er wat mis gaan maar dat wisten jullie al, toch..........
En hier de foto's
http://picasaweb.google.com/pleitte.com/PhuQuoc#
Tot het volgende verslag.
Greetz Mario en Peet
rand en zee, maar het was wel lekker. Zo af en toe het water in met hoge
temeraturen is echt geen straf.Het enige nadeel is dat je zoveel terrasjes tegen komt hahaha. S'avonds weer een klein stukje langs het strand om wat te eten. Dat is echt een ervaring apart. Het enige wat je hoort zijn krekels en de zee. Op 22
februari hebben we een brommertje gehuurd om meer van het eiland te zien. Na een landing te hebben gezien van een propellor vliegtuig (echt gaaf, hij vloog zo over je kop) zijn we op pad gegaan om meer te zien. Onderweg zien we echt een jungle,
hebben ook zomaar langs de weg nog wat gedronken. Hier lag een peperkorreloogst te drogen. Vreemde gewaarwoording hoor.Peper zit toch gewoon in een bus.... Weer op pad maar helaas, na het nemen van een helling klapte we om en heeft Mario zijn poot bezeerd. Dit was echt KUT. Peet heeft last van haar kont maar ach die kan wel wat hebben. Mario heeft echt een flinke brandwond op zijn kuit.Tijdens de val is tie met zijn been tegen de uitlaat aan gekomen. Het eerste wat ie zei was: "Als je in de zon loopt kan je vervellen maar dit gaat wel heel erg snel". Ergens onderweg laten we dat behandelen en na drie kwartier zakt de pijn.Een vrouwtje (chef kitchen) gebruikte altijd gekookte kokosnotenolie, om de brand eruit te trekken, dus daar vertrouwen we dan maar op. We hebben veel te danken aan madame kiem. Met haar kokosnotenolie en schoonwater, het voelde al een stuk beter. Na morgen gaan we weer naar het vaste land. Om over de mekong delta richting Cambodia te gaan.Bij tereugkomst in het hotel komt er nog iemand kijken maar dat vinden we nog niet nodig. De volgende dag zitten we weer lekker aan het strand. jeetje man wat is het heet. Zo'n 35 graden en dat is voor Mario echt balen want hij kan het water niet in. Bij terugkomst op de kamer zijn ze van het hotel toch wat vasthoudener dan gister. Dit maal gaat er een creme met slangenolie
op en zie daar, Mario loopt weer als een kievit ( een kleintje dan). We moeten het nu gewoon afwachten en schoonhouden.
Tja zo zien jullie maar weer, ook bij ons kan er wat mis gaan maar dat wisten jullie al, toch..........
En hier de foto's
http://picasaweb.google.com/pleitte.com/PhuQuoc#
Tot het volgende verslag.
Greetz Mario en Peet
-
26 Februari 2009 - 18:32
Schatjes!!(K):
nou papa dat is niet zo mooi!!:P
en al helemaal niet moou dat je niet de zee in kan haha!!
(Petra toevalig niet van een stoepje gevallen??:P)
Gr rianne XXXXXXXXXXXXXXXXXXXX -
27 Februari 2009 - 08:25
Pp:
da's niet zo best zo'n brandwond, beterschap -
27 Februari 2009 - 09:09
Mario En Petra:
We genieten van de reacties maar...... we zijn er nog steeds niet achter wie pp is/zijn. Grrrrr.
Please maak je kenbaar -
27 Februari 2009 - 10:43
Tinus:
dacht dat ik de einige was die altijd wat had
sterkte met de voet en jij met de bibs -
28 Februari 2009 - 10:33
Hier Mcm:
Had deze even gemist maar ik danku danku voor dat prachtige mooie kontje,enne hou je poot stijf je had je poot ook zo stijf moete houwen bij die bus chauffeur -
04 Maart 2009 - 14:59
Pp:
gaan jullie maar raden wie ik\wij ben\zijn:P
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
