Sun is shining

Zo we hebben onze eerste excursie gehad. We zijn twee dagen in Halong Bay geweest. Vanuit Hanoi werden we opgepikt door een mini bus die ons in 3 uurtjes naar Halong bracht. Het was vrij somber en koud weer, maar ........ bij aankomst ging de zon schijnen. Wat een aangename verrassing. Niet dat het nou onwijs warm werd maar het was wel lekker.
Na wachten en wachten konden we eindelijk aan boord van onze "junk". Ja je snapt het al er werd smakelijk om gelachen om het woord junk. De boot noemen ze junk, maar op zijn engels betekent het een hoop troep. We zaten met een leuke groep mensen.Aan boord kregen we eerst een lunch voor we echt het ruime sop kozen. Onze tocht voer langs limestone rotsformaties (te vergelijken met Krabi maar dan veel meer).
Onze eerste stop was bij een grot.Nou zijn wij best liefhebbers van grotten maar dit sloeg alles.Het leek wel of we in de eftelig liepen.Er hingen overal gekleurde lampen om de rotsen beter uit te laten komen.We hoorden nog net geen liedje erbij. En de vloer was keurig geplaveid. Het was mooi om te zien maar echt spectaculair was het niet.We hebben de hele dag doorgebracht aan boord. Onderweg hebben we mensen afgezet op een eiland en gingen wij uiteindelijk voor anker ergens op het water tussen de rotsen. Hier bleven we de hele nacht. Wat een ervaring zo slapen op het water met de stilte om je heen.Zo'n avond aan boord is erg gezellig vooral met buitenlanders die wat nederlandse woorden kennen.Ze komen met de gekste woordjes en opmerkingen.
De volgende morgen vroeg wakker en was er een mogelijkheid om te gaan kayakken. Mario was zo sportief en is met een andere nederlander van start gegaan.Ondanks dat de grot niet veel voorstelde was Halong bay echt een belevenis opzich.We hebben onwijs genoten.

Zoals al eerder gezegd, waren we van plan om het berggebied van Sapa te gaan bekijken. Dit hebben we toch maar overgeslagen. Het is er gewoon te koud voor en in Sapa is zelfs al wat lichte sneeuw gevallen. Overal in Hanoi is het dezelfde temperatuur (12 graden), in huizen, in restaurants, waar je ook bent. Nergens is er een warm plekje. Overal hebben ze de ranmen en deuren open staan. Het was een mooie ervaring maar we hadden het wel gezien daar in het noorden.

De volgende dag (29-01) hebben we het vliegtuig gepakt naar Danang. Man, wat is dat heerlijk wanneer je ineens de zon op je dak voelt schijnen. We heben nu welliswaar een stuk van het land overgeslagen, 800 km, maar we wilden gewoon wat meer wartmte. Ergens in de buurt van strand, china beach geheten, hebben we ons aflaten zetten. Voor diegene die tour of duty hebben gekeken kennen het wel. Al snel hadden we kontact met twee vietnameese dames ,Way en Lee, en kregen we een lunch aangeboden bij de familie thuis. Het is de laatste dag van TET en dat wordt nog steeds gevierd. Het eten was lekker met zoute vis en varkenshart. Nou dat laatste hebben we dus maar laten staan. Brrr het idee alleen al.
s'Middags zijn we gaan rond toeren met die meiden, achterop de brommer, en hebben ze ons van alles laten zien. Als klap op de vuurpijl gingen we naar Marble Mountain (marmeren berg meiden). Jeetje man wat was dat mooi. Eerst een hoge stijle trap en vervolgens allerlei tempels,pagoda's en uitzichten naar zee of de rivier. We zijn de volgende dag nog terug geweest want we wilden nog meer zien en meer foto's maken. Die dag daarvoor stonden we met een lege accu, en de volle lag op de kamer. Zal je altijd zien. Verder doen we niet gek veel want er is hier in Danang niet veel te beleven. Iedereen gaat hier vroeg slapen dus wij maken het ook niet laat.

Zaterdag 31 januari hebben we een lokale bus naar Hoi An gepakt. Echt voor Vietnamezen maar niet voor Mario. Hij kon er amper in staan, laat staan zitten in die smalle bankjes. We zitten nu dus in Hoi An. Een kleine plaats maar wel onwijs gezellig. Ook een heel bijzondere plaats want het heeft iets Portugees. Hier slapen we net naast de markt maar in een spectaculair huis. Alles is van mooi donkerhout snijwerk gemaakt. Het lijkt wel een museum. Zo staat het ook beschreven in de Lonely Planet. Het stadje staat vol met kleermakers, lampionnenverkopers en wat al niet meer.Ook in de avond is hier nog volop tedoen dus we vermaken ons prima. Het weer is hier rustig niet echt heel warm maar op z'n minst aangenaam. En het mooie is, we gaan steeds zuidelijker dus het wordt steeds warmer.

Groetjes van Mario en Peet


En wederom een aantal foto's Het worden er steeds meer.

http://picasaweb.google.com/pleitte.com/020209#